Πρώτη σκέψη ήταν να χωρέσει σε αυτό το πλαίσιο όλη ιστορία απο το 2006 και κάποιο νησί όπου και ξεκίνησαν μέχρι και τον indieground και τη σημερινή μέρα,όμως ίσως είναι καλύτερα να τονιστούν τα βασικά και η συνέχεια να προκύψει σαν ένα μεγάλο παζλ με σκόρπια κομμάτια που θα βρείτε εδώ μέσα και τα οποία προσπαθούν να μάθουν πότε πρέπει να ενωθούν περισσότερο ακόμα και από το πως επιτυγχάνεται αυτή η ένωση.'Ετσι είναι και οι διαφορετικοί,αμφιλεγόμενοι και ευεργετικά σκοτεινιασμένοι ήχοι,όταν τους επιτραπεί να συγκλίνουν εκεί φαίνεται τελικά ότι όπως και στη μουσική έτσι και στο ''όλο'',ότ,ι και να σου είχανε πει εκείνοι,τελικά υπάρχει ένα σημείο στο οποίο όλα τέμνονται και το μέσα σου εκρίνει ουσίες πρωτόγνωρες.Η αίσθηση του χρόνου θα χαθεί και εκείνη για λίγο κάποια στιγμή αλλά θα το ζητήσει ενδόμυχα στα αλήθεια πρώτα προκειμένου να τα καταφέρει.Άλλωτε θα γίνεται με κέντρο τους ήχους και άλλωτε οι ήχοι δεν θα είναι πάρα μόνον η αφορμή.Για να φτάσουμε σε όλα αυτά,είτε αυτό έγινε το 2006 είτε το 2008 είτε το 2010 είτε ακόμα προσμονούμε δικαίωση,προυποτίθεται όπως η αίσθση του χρόνου θα ζητήσει η ίδια εξάλειψη και θα το κάνει με ειλικρίνεια,έτσι και εμείς να διαπιστώσουμε πρώτα ότι οι λογικές αισθήσεις και αντιστάσεις κάποια στιγμή πρέπει να υποχωρήσουν και να δεχτούν ότι τελικά όντως είναι ιδανικό ενίοτε να παίξεις ξεχνώντας για λίγο ποιό είναι το αντικειμενικά σωστό και ποιό όχι.Ελεύθεροι και από τα παραπάνω να κρατήσετε όσα θέλετε,εμείς το μόνο που μπορούμε να αποκωδικοποιήσουμε για την ώρα είναι ότι κάθε Πέμπτη στο Death Disco στις 20:00 αγγίζουμε το κράμα του τότε με του τώρα και του...σκοτεινού με το προφανές.Εκεί τα σκοτεινά,κάτα πολλούς γοτθικά υβρίδια ξετυλίγουν πτυχές από οντότητες,ιστορίες ξεχασμένες,ιστορίες για τη δύναμη και την περηφάνεια έως τις ώρες που η εμπιστοσύνη είναι μόνο στο νοητό πρόσωπο του τοίχου το δωματίου σου και από τους καυτούς ψιθύρους του είναι για κάτι παραπάνω μέχρι και το...τέλος...ΣΤΕΛΘΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΡΤΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΡΤΑ...καλως ήλθατε

Monday, 30 May 2011

Ψιθύριζαν ''ΑΤΕΛΕΙΩΤΑ'' Χαρίσματα Οι Φυλές



Την Τετάρτη 6/4/11 Ο Azrael κινείται γύρω από έναν άξονα διαφορετικό από όσα συνηθήσαμε τις τελευταίες εβδομάδες.Οι ''Endless'' του Neil Gaiman,η εφταμελής απαρτία που είχε ξεπεταχτεί μέσα από τις σελίδες του Μορφέα πριν χρόνια,ενσαρκώσεις ιδεών και αρχών του σύμπαντος οι οποίες αλλάζουν μορφή ανάλογα με τις επιθυμίες του καθενός.

Με το δικό τους κώδικα επικοινωνίας αφοσιώνεται έκαστος στο δικό του σκοπό,εκ των οποίων κάποιοι είναι αλληλοεξαρτώμενοι και παράλληλα κάποιοι ριζικά αντίθετοι.Όπως οι θεοί,έτσι και οι δυνάμεις κινούνται σε ένα τέμπο αμφίδρομων σχέσεων ενέργειας,συνεπώς και ύπαρξης.Δίχως τα δημιουργήματα τους δηλαδή παύουν να υφίστανται και εκείνες με τη σειρά τους.

Αυτή τη φορά δεν έχουμε να κάνουμε με αμφιβολίες όπως συνέβη την προηγούμενη εβδομάδα.Αυτή τη φορά έχουμε να κάνουμε με τα εφτά συναισθήματα και αλήθειες οι οποίες συντελούν την διαδρομή μας και οπότε αναπόφευκτα μέρος της υπόστασής τους πλάθεται με γνώμονα την δική μας,ανθρώπινη συνείδηση.Το γεγονός ότι καμιά φορά η μόνη λύση για να αντλήσουμε δύναμη είναι να δεχθούμε τα πράγματα ως έχουν κάνει την προέλευση τους να έρχεται σε δεύτερη μοίρα.

Τα δεσμά που κουβάλησε μαζί της η ΜΟΙΡΑ,η παράξενη,φοβιστική και συνάμα ελκυστική δισυπόστατη φύση που φέρουν ο ΘΑΝΑΤΟΣ και ο αδερφός του,το ΌΝΕΙΡΟ,με την πραγματικότητα,τη φαντασία,το τέλος και την αρχή να συναντώνται με φόντο μία πολύ άγρια ομορφιά,η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ και η απέχθεια εκείνης για όσα χτίζει το όνειρο και η αιώνια ανάγκη να επιβιώσει το δεύτερο προκειμένου να υπάρξει συνέχεια,η ΕΠΙΘΥΜΙΑ,ο χαμελαίων ο οποίος παίρνει τη μορφή του νου και μάχεται από το φθόνο της ίδιας της της οικογένειας,αφού η ΑΠΟΓΝΩΣΗ κάνει τα πάντα για να την εξαφανίσει από το προσκήνιο.Μην σπεύσετε βιαστικά όμως να την κατανοήσετε...δεν είναι παρά η διαβολική πλευρά του ονείρου.Όλα αυτά ενίοτε μέσα σε ένα ΝΤΕΛΙΡΙΟ ενθουσιασμού το οποίο κατά τη γνώμη μας τεκμηριώνει το ότι εισχωρώντας σε κάτι παρ
ά πολύ έντονο,ακόμα και αν αυτό είναι δώρα από την ευχή,αν δεν είσαι διατεθειμένος να καταλάβεις ότι μπαίνοντας σε μία ψυχολογία που δεν βίωσες ξανά ποτέ και ο εαυτός σου ίσως στήσει σκληρές παγίδες,πάει.....χάθηκες.

Αύριο λοιπόν,6/4/11,ώρα 12:00-14:00 @ http://indiegroundradio.com/

στο καθιερωμένο κράμα του τότε με το τώρα και του...σκοτεινού με το προφανές,με πολύ γερή δόση Electrogoth,Gothic,Industrial,ακόμη και Darkpsy στο ξεκίνημα και τα άλλα σκοτεινά υβρίδια σε μία βόλτα από τους Deine Lakaien μέχρι και το σάουντρακ ''Where Is Neil When You Need Him?'' και τους Razed In Black.











No comments:

Post a Comment