Πρώτη σκέψη ήταν να χωρέσει σε αυτό το πλαίσιο όλη ιστορία απο το 2006 και κάποιο νησί όπου και ξεκίνησαν μέχρι και τον indieground και τη σημερινή μέρα,όμως ίσως είναι καλύτερα να τονιστούν τα βασικά και η συνέχεια να προκύψει σαν ένα μεγάλο παζλ με σκόρπια κομμάτια που θα βρείτε εδώ μέσα και τα οποία προσπαθούν να μάθουν πότε πρέπει να ενωθούν περισσότερο ακόμα και από το πως επιτυγχάνεται αυτή η ένωση.'Ετσι είναι και οι διαφορετικοί,αμφιλεγόμενοι και ευεργετικά σκοτεινιασμένοι ήχοι,όταν τους επιτραπεί να συγκλίνουν εκεί φαίνεται τελικά ότι όπως και στη μουσική έτσι και στο ''όλο'',ότ,ι και να σου είχανε πει εκείνοι,τελικά υπάρχει ένα σημείο στο οποίο όλα τέμνονται και το μέσα σου εκρίνει ουσίες πρωτόγνωρες.Η αίσθηση του χρόνου θα χαθεί και εκείνη για λίγο κάποια στιγμή αλλά θα το ζητήσει ενδόμυχα στα αλήθεια πρώτα προκειμένου να τα καταφέρει.Άλλωτε θα γίνεται με κέντρο τους ήχους και άλλωτε οι ήχοι δεν θα είναι πάρα μόνον η αφορμή.Για να φτάσουμε σε όλα αυτά,είτε αυτό έγινε το 2006 είτε το 2008 είτε το 2010 είτε ακόμα προσμονούμε δικαίωση,προυποτίθεται όπως η αίσθση του χρόνου θα ζητήσει η ίδια εξάλειψη και θα το κάνει με ειλικρίνεια,έτσι και εμείς να διαπιστώσουμε πρώτα ότι οι λογικές αισθήσεις και αντιστάσεις κάποια στιγμή πρέπει να υποχωρήσουν και να δεχτούν ότι τελικά όντως είναι ιδανικό ενίοτε να παίξεις ξεχνώντας για λίγο ποιό είναι το αντικειμενικά σωστό και ποιό όχι.Ελεύθεροι και από τα παραπάνω να κρατήσετε όσα θέλετε,εμείς το μόνο που μπορούμε να αποκωδικοποιήσουμε για την ώρα είναι ότι κάθε Πέμπτη στο Death Disco στις 20:00 αγγίζουμε το κράμα του τότε με του τώρα και του...σκοτεινού με το προφανές.Εκεί τα σκοτεινά,κάτα πολλούς γοτθικά υβρίδια ξετυλίγουν πτυχές από οντότητες,ιστορίες ξεχασμένες,ιστορίες για τη δύναμη και την περηφάνεια έως τις ώρες που η εμπιστοσύνη είναι μόνο στο νοητό πρόσωπο του τοίχου το δωματίου σου και από τους καυτούς ψιθύρους του είναι για κάτι παραπάνω μέχρι και το...τέλος...ΣΤΕΛΘΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΡΤΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΡΤΑ...καλως ήλθατε

Wednesday, 28 September 2011

Εκείνος Που Έπρεπε(;) Να Φταίει Για Όλα




Αυτή Την Πέμπτη 6 Οκτωβρίου 2011,ημέρα πρώτη για την φετινή σεζόν για τον Azrael μέσα από τον Indieground Radio,επιστρέφουμε στην εβδομαδιαία συνάντηση με τα σκοτεινά ακούσματα να διαδέχονται ημιβιωματικές ιστορίες,αναφορές και όχι μόνο σε ένα δύωρο όπου η δίκηκρίση και η αποδοχή θα παρουσιαστούν με μια -όσο είναι αυτό εφικτό- αντικειμενική άποψη.


Εκείνος που έφταιγε για όλα.Ίσως να ήταν όλα δικό του παραστράτημα.Ίσως έδιωξε μόνος του σε μία στιγμή άγνοιας όλους εκείνους που φυλάνε τα κλειδιά της τάξης.Εκείνοι με τη σειρά τους ίσως μέσα από αυτό να νιώσανε μια μεγαλύτερη αδικία.Η αλήθειά τους με όλη τη σημασία που μπορεί να κρύβει αυτή η λέξη,από το βλέμμα μέχρι τη βρύση του μέσά τους,του στόματός τους ήταν ό,τι πιο ιδανικό αλλά και ταυτόχρονα όλα εκείνα που όσοι έστεκαν λίγο πιο δίπλα δεν έπρεπε ακόμη να κατανοήσουν προκειμένου να είναι παρόντες και αύριο.Όταν γινόμαστε μάρτυρες τόσο πολύπλοκων καταστάσεων όπου τελικά τίποτα δεν ήταν σε φόντο είτε απλώς άσπρο είτε απλώς μαύρο,οι αμφιβολίες που γνωρίζουν ύπαρξη είναι αμέτρητες,με πολλές από εκείνες να πρέπει να μείνουν τόσο κρυφές που όταν ο έλεγχος χάνεται υιοθετούν μία υπόσταση στοιχειώδη και με τη σιγουριά ότι δεν θα τις αποκαλύψουμε πουθενά (μεταξύ άλλων επειδή όπως αναφέρθηκε όλοι απομακρύνθηκαν).Πόσοι επηρέαζαν το σκηνικό πίσω από το παρασκήνιο;Ποιοί τους κάλεσαν και ήρθαν εκεί;Πόσο διαρκεί η κόλαση από το εναρκτήριο λάκτισμα της ρεβάνς;Πόσο αφελής και πόσο δυνατός ήταν εκείνος που στάθηκε ατάραχος να δεχθεί ένα καλοστημένο χτύπημα;Πόσο περισσότερο τους τρόμαξε το αίμά του που έσταζε από όσο τρόμαξε τον ίδιο;


Δεν δηλώσαμε ''πρόσκοποι''.Λάθη συμβαίνουν πάντα.Δεν θα χρεωθούν όλα στη φονική πτυχή της φωτιάς,ούτε και στην τύχη και σε δαιμόνια που γονείς τους είναι όχι μόνο όσοι τους έδειξαν το μονοπάτι,αλλά και όσοι από εμάς τους χαρίσαμε μια δυνατή χειραψία.Μην βαφτούν όλα όμως με το ''Τ'' του τραγικού.Όπως το ''καθαρό'' ηττήθηκε για λίγο και απομυθοποιήθηκε,έτσι και επειδή όμως ήταν γνήσιο,είναι αυτό που  κάνει ακόμη τους ψιθύρους να ακούγονται και να σβήνουν το ερωτηματικό από το τέλος κάθε πρότασης.


Πέμπτη λοιπόν,6/10/11,20:00-22:00 @ http://indiegroundradio.com/ 


το καθιερωμένο κράμα του τότε με το τώρα και του σκοτεινού με το προφανές επιστρέφει για δεύτερη χρονιά με darkwave,gothic,industrial και ακόμα πιο πέρα σε μία διαδρομή όπου στην αναζήτηση ευθύνων,περνάει και από το ιεροτελεστικό κατά εμάς στάδιο όπου σωστό και λάθος,καλό και κακό δεν δίνουν πια μάχη.Το ζητούμενο ξεκινάει να είναι το πόσα έχουμε να κερδίσουμε πια σε περίπτωση που υπερισχύσει η μία πλευρά και πόσα σε περίπτωση που υπερισχύσει η έτερη.Συγχυσμένο αλλά λογικό μέχρι οι αναπνοές να επανέλθουν στο φυσιολογικό.Εάν γίνει αυτό ας πετάξουμε σαν μικρά παιδιά,Όποιος μας κατηγορήσει για αυτή την παρορμητικότητα,ας ευχηθούμε να νιώσει μία καθαρή αναπνοή αργότερα.


Από τον Empusae και τους Hybryds μέχρι και τα κλασσικά των Awakening.






encore:η εκπομπή αφιερώνεται στον Σ.

3 comments:

  1. Άντε να μπαίνουμε στο κλίμα σιγά σιγά! :)

    ReplyDelete
  2. ston fusiko mas rolo fetos,apo meshmeri tetarths,vradu...gia na doume...

    ReplyDelete