Η Κάρτα Του Φαντάσματος

Απόψε,Πέμπτη 13 Οκτωβρίου,20:00-22:00 @ http://indiegroundradio.com/

μέσα από τον Azrael δίνουμε χώρο σε κάτι το οποίο δεν αντιλαμβάνεται αυτή την έννοια όπως άλλωτε...φάντασμα το είχαμε αποκαλέσει,ένα άθλιο απομεινάρι εκείνων που γίναν τσαρλατάνοι και πολλές φορές ένα άλλο φάντασμα,ένα ρίγος μέσά μας που δεν θέλει πεισματικά να ξεχάσει την αφορμή από τα παλιά και με τύψεις μας κάνει να χτίζουμε σκαλιά με φόντο περήφανες σκιές για να φύγει η αράχνη από τα πνευμόνια.


Μία αίσθηση μίας μόνιμης και αισχρής παρακολούθησης,ένα σάπιο,ανούσιο ολοκλήρωμα και ένα κάρφωμα στα νοητά του πλευρά η σιωπή και η απάθεια στο πέρασμά του.Στην επόμενη στροφή βέβαια οι συνειρμοί γεννάνε μνήμες του άλλου φαντάσματος,εκείνου που είμασταν και που επέτρεψε στο άλλο φάσμα να παρασιτίσει στις θολωμένες γωνίες της σύνθεσής μας.Η ομίχλη και των δύο ενώνεται και μας κάνει έστω και για λίγο να πιστέψουμε ότι πρόκειται για αύρα αληθινή.Αυτό μας αναγκάζει να δεχθούμε την πρόσκληση στο παιχνίδι.


Το παιχνίδι είναι παράξενο αλλά δεν μας φοβίζει.Στην πορεία όμως,όταν βγαίνει από τον καρπό του φαντάσματος το κρυφό χαρτί(ένα από τα τόσα πολλά που πάντοτε είχε...) θυμόμαστε απότομα ΄τοι εδώ δεν υπάρχουν κανόνες.Το δύσκολο είναι να το κάνεις εχθρό σου.Το σωστό είναι όταν το χαρτί πέσει στο τραπέζι να γελάσεις αδιάφορα.Το φάντασμα νομίζει ότι είναι τόσο παγωμένο που θα μας θολώσει.Εκεί θυμόμαστε το δικό μας φάντασμα και τους μείον χιλιάδες βαθμούς Κελσίου και νιώθουμε απορούμε πόσο πια μπορεί να προσβάλλει την ανθρώπινη ύπαρξή μας με όσα πιστεύει για εμάς που ακόμα πιστεύει ότι έχει τον έλεγχο.


Θέλει ταμπέλες.Θέλει ταυτότητες.Θέλει ένα λογοτεχνικό παιχνίδι με το πιστόλι να αλλάζει χέρια μέχρι να κάψει έναν εκ των δύο.Με τέτοια όπλα έρχεται και μίσος όμως.Πήραμε αρκετό από αυτό.Μπορεί να παίξει όσο θέλει με όσους επίσης ψάχνουν ακόμα την ουρά που ποτέ δεν είχαν.Εμείς φροντίζουμε τις πληγές μας και είμαστε χαρούμενοι που μπορούμε και τις έχουμε.Άραγε να είναι τυχαίο που αυτές είναι πάντα ζεστές...;

Απόψε λοιπόν 20:00-22:00,από τις ημινοσηρές αφηγήσεις των Lost Area και E Nomine μέχρι τα ''δικά μας'' πρότζεκτ,Libido Formandi του ManosX και τον.....;