Πρώτη σκέψη ήταν να χωρέσει σε αυτό το πλαίσιο όλη ιστορία απο το 2006 και κάποιο νησί όπου και ξεκίνησαν μέχρι και τον indieground και τη σημερινή μέρα,όμως ίσως είναι καλύτερα να τονιστούν τα βασικά και η συνέχεια να προκύψει σαν ένα μεγάλο παζλ με σκόρπια κομμάτια που θα βρείτε εδώ μέσα και τα οποία προσπαθούν να μάθουν πότε πρέπει να ενωθούν περισσότερο ακόμα και από το πως επιτυγχάνεται αυτή η ένωση.'Ετσι είναι και οι διαφορετικοί,αμφιλεγόμενοι και ευεργετικά σκοτεινιασμένοι ήχοι,όταν τους επιτραπεί να συγκλίνουν εκεί φαίνεται τελικά ότι όπως και στη μουσική έτσι και στο ''όλο'',ότ,ι και να σου είχανε πει εκείνοι,τελικά υπάρχει ένα σημείο στο οποίο όλα τέμνονται και το μέσα σου εκρίνει ουσίες πρωτόγνωρες.Η αίσθηση του χρόνου θα χαθεί και εκείνη για λίγο κάποια στιγμή αλλά θα το ζητήσει ενδόμυχα στα αλήθεια πρώτα προκειμένου να τα καταφέρει.Άλλωτε θα γίνεται με κέντρο τους ήχους και άλλωτε οι ήχοι δεν θα είναι πάρα μόνον η αφορμή.Για να φτάσουμε σε όλα αυτά,είτε αυτό έγινε το 2006 είτε το 2008 είτε το 2010 είτε ακόμα προσμονούμε δικαίωση,προυποτίθεται όπως η αίσθση του χρόνου θα ζητήσει η ίδια εξάλειψη και θα το κάνει με ειλικρίνεια,έτσι και εμείς να διαπιστώσουμε πρώτα ότι οι λογικές αισθήσεις και αντιστάσεις κάποια στιγμή πρέπει να υποχωρήσουν και να δεχτούν ότι τελικά όντως είναι ιδανικό ενίοτε να παίξεις ξεχνώντας για λίγο ποιό είναι το αντικειμενικά σωστό και ποιό όχι.Ελεύθεροι και από τα παραπάνω να κρατήσετε όσα θέλετε,εμείς το μόνο που μπορούμε να αποκωδικοποιήσουμε για την ώρα είναι ότι κάθε Πέμπτη στο Death Disco στις 20:00 αγγίζουμε το κράμα του τότε με του τώρα και του...σκοτεινού με το προφανές.Εκεί τα σκοτεινά,κάτα πολλούς γοτθικά υβρίδια ξετυλίγουν πτυχές από οντότητες,ιστορίες ξεχασμένες,ιστορίες για τη δύναμη και την περηφάνεια έως τις ώρες που η εμπιστοσύνη είναι μόνο στο νοητό πρόσωπο του τοίχου το δωματίου σου και από τους καυτούς ψιθύρους του είναι για κάτι παραπάνω μέχρι και το...τέλος...ΣΤΕΛΘΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΡΤΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΡΤΑ...καλως ήλθατε

Tuesday, 31 May 2011

''Μου Είχες Πει Να Πάω Εκεί..''



Αυτή την Τετάρτη 1/6/11  Μέσα από τον Indieground Online Radio και τον Azrael δίνουμε....χώρο στο χώρο.


Όταν μας πλησίασαν με χρέη ταχυδρόμου να μας αναθέσουνε αποστολές προς εξυπηρέτηση όμως κάθε άλλο παρά δική τους,τους ακόυσαμε.Λίγο το ένστικτο και λίγο η δίψα της αυτοικανοποίησης ότι υπάρχει στην ενέργειά μας κάτι παραπάνω από το σιχαμένο στάτους που θέλανε να πιστέψουμε εκείνοι που είδανε σε εμάς όσα δεν θέλανε ποτέ κάνει τα πόδια να βάλουν αυτόματο πιλότο και να ξεκινήσουν οδοιπορικά πότε μεγάλα γεωγραφικά και πότε εντός πόλεως αλλά με μεγαλύτερη βαρύτητα,πράγμα που τα χρήζει δέουσας σημασίας.


Κάποιοι γοητεύονται από το να μην γνωρίζουν καν ποία θα είναι η κατάληξη,την ίδια ώρα που κάποιοι άλλοι έχοντας ήδη περάσει από το στάδιο αυτό ίσως λόγω άγνοιας και παρελθοντικήε ξεγνασιάς θεωρούν βασικότερη παράμετρο το να αισθανθούν στο βαθμό που είναι αυτό δυνατό το ότι υπάρχει σχέδιο,νόημα και πάνω από όλα λογική συνέχεια.Όλοι όπως και να αντιλαμβάνονται τα πράγματα και τις καταστάσεις έρχεται η ώρα που θα περάσουν από το στάδιο της απορίας και θα αρχίσουν να αναρωτιούνται για τη δύναμή τους ενωπίω της διαπίστωσης ότι συχνά ένας διαφορετικός εαυτός είναι παρόντας σε κάποιο φόντο από εκείνον που θα είναι σε ένα άλλο,διαφορετικό περιβάλλον.Είναι σκληρή και παντελώς αβέβαιη η προσπάθεια να λάβει χώρα μία εξίσωση της συμπεριφοράς η οποία μαζί με τους σφιγμούς αλλάζει από δρόμο σε δρόμο και από σιγουριά σε αμφιβολία και αμφισβήτηση.


Σημεία που στα άψυχα υλικά αφομοιώθηκε για πάντα μία θέληση τρομακτικά δυνατή,αλλά και ενδοιασμοί εγκληματικοί,σημεία που μόνο λίγοι ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά τους πυροδοτώντας μεγάλα μίση αλλά και μεγάλα πάθη.Μέρη ουτοπικά που ίσως όμως χτίσουν νέα σκαλιά και γέφυρες στον αληθινό κόσμο και μέρη απαγορευμένα για την ισορροπία αυτού τα οποία θα μείνουν για πάντα πίσω από το λουκέτο των λοβών.Υπάρχουν επίσης ιδανικές φωλιές μέσα σε άλλους φορείς,τα ''γραπτά'' των ματιών,τα χέρια των ανθρώπων τα οποία σαν κόλπα του μάγου είναι πάντοτε ικανά να πάρουν το τσιμέντο και να το μετατρέψουν σε ασήμι.


Η χειρότερη στιγμή όμως όλων είναι όταν ο δρόμος ο οποίος μεκάθε είσοδο σε αυτόν ξεκλείδωνε αυτομάτως δεκάδες παράθυρα και πιθανότητες για το μέλλον και ισάριθμες επιθυμίες,ξαφνικά να ανοίγει μόνο παρελθόν.Είναι που αλλάξαμε εμείς;Είναι οι άνθρωποι που χάθηκαν και όλες οι χαρές φορτώθηκαν μία ταμπέλα που έγραφε ''Βήτα'';Είναι που όλα ένα πρωί ξεκίνησαν να το δηλώνουν στο κούτελό τους ότι ό,τι ήταν να ζήσουμε εδώ το ζήσαμε και η φλεγόμενη σελίδα πρέπει να γυρίσει;Είναι όλα αυτά σε ένα σύμπλεγμα δραματικό το οποίο κάνει ένα τοπίο κάθε άλλο παρά άνυδρο μία σωστή Νεκρόπολη ιδεών και αληθινής διάθεσης.


Στη ρεβάνς όμως είναι πάλι κάτασπρο το χαρτί.Η αίσθηση της ανησυχίας για ενδεχόμενη επανάληψη της κατρακύλας δεν πρέπει να ξεχαστεί διότι εκεί ακριβώς είναι που θα ξεκινήσει σαν μπούμερανγκ το δρομολόγιο της επιστροφής.Τα μάτια σπιθίζουν πάλι κόκκινο και το βήμα και τα χέρια επίσης.Ο άβατος μέχρι πρότεινος τόπος έχει σε κάθε γωνία μία ιστορία και μία παράκληση και γεννά την επιθυμία να διηγηθούμε αφού την φέρουμε στη σφαίρα του δυνατού βέβαια πρώτα τη δική μας ιστορία.Ο τόπος του χθες στον οποίο τελικά κάτι ακόμη χρωστούσαμε επισημαίνει διαρκώς αυτό που ήδη ξέρουμε,''Έχεις ξανάρθει εδώ....'' και η μνήμη ανεβάζει τη νοραδρεναλίνη στο δυνατότερο ναρκωτικό που έφτιαξε ποτέ ο νους.Η αρμονία των ματιών και των κινήσεων χτυπάνε παντού και σαν βροχή από σφαίρες που η ροή και το  γκελ τους προς κάθε κατεύθυνση πλάθουν ένα πλέγμα πανίσχυρο και άφθαρτο το οποίο αναπνέει οξυγόνο από κάθε τι ορατό σε ακτίνα μπρος και πίσω από την πλάτή μας,σε ένα όπλο το οποίο τα στοιχεία της φύσης θα χαρίσουν μόνο σε όσους ''το έπαιξαν καθαρά το παιχνίδι''.


Τετάρτη 1 Ιουνίου λοιπόν 12:00-14:00http://indiegroundradio.com/


με κλασσικά electrogoth,dark electro,ακόμη και dark folk και noise 
αναφορές στο καθιερωμένο κράμα του τότε με το τώρα και του...σκοτεινού με το προφανές,σε μία διαδρομή από τα αλησμόνητα μυστήρια των Ashram μέχρι το νέο άλμπουμ των δικών μας μεγάλων Siva Six.






encore:Με αφορμή το χώρο λοιπόν και το πόση σπουδαιότητα επιπλέον αποδίδει σε κάποια πράγματα,η αυριανή εκπομπή αφιερώνεται σε όσους μας ακούν κάθε φορά εκτός Ελλάδος:Βουλγαρία,Γαλλία,Φιλανδία,Αγγλία.


No comments:

Post a Comment