''Γλυκέ Μου Εχθρέ''

Αν το σύνολο των παραγόντων μίας γενικότερης ύπαρξης έχουν ''γράψει'' για πολλούς ότι η άμμος που θα αλλάξει χώρο στην κλεψύδρα στο πλαίσιο της οποίας θα ζήσουν ειρηνικά και θα απολαύσουν όσα απέσπασαν με σπαθί θα είναι πάντοτε λίγη,τότε γίνεται λόγος για κάτι το οποίο δεν αλλάζει.Λίγο ένα άρρωστο,ανούσιο αστείο,λίγο ο φθόνος και λίγο η επικύνδυνη άγνοια και ακατοίκητη νοημοσύνη τρίτων δημιουργούν στρατόπεδα και αντιπαραθέσεις άδικες και ικανές να προκαλέσουν ζημιές μεγαλύτερες κατά πολύ από το μαλακό,κούφιο τους καλούπι το οποίο 
κάνει βαθύ αντίλαλο όταν το χτυπήσουμε με τα δάχτυλά μας.


Υπήρξε κάποτε ένας ήρωας αρκετά θλιμμένος για νεκρός και θύμα μίας αρκετά μεγάλης αδικίας προκειμένου να την αφήσει ασυγχώρητη,αφού με χρώμα ένα κόκκινο το οποίο μέχρι δευτερόλεπτα πριν συμβόλιζε την ευτυχία και το ''πάντοτε'' του στέρησαν με τη βία όσα δεν θα αποκτούσαν εκείνοι στο πιο τολμηρό τους όνειρο.Το θέμα μας εδώ δεν είναι ο Έρικ Ντρέιβεν ούτε ο Μπράντον Λι και το Κοράκι.Όμως είχαμε πει από τις πρώτες αράδες του azraelbeyondechoes.blogspot.com ότι γνωρίζοντας ποιό είναι το μονοπάτι κοιτάζουμε με πυγμή ευθεία,όμως ο νους φυλάττει και το ''δεξιά και αριστερά''.Όποιος λοιπόν δεν γνωρίζει πώς να ξεχωρίζει πότε τελειώνει και παραμερίζεται το ''μη μου τους κύκλους τάραττε'' το μάθημα που παίρνει εδώ είναι σκληρό,γιατί ορισμένοι εγκληματικά χαζοί έρχονται για να πάρουν όσα δεν διεκδήκησαν ποτέ με βλέμμα αμούστακου πάθους.Το λεπτό τσόφλι δεν θα τους αφήσει περιθώρια για σκέψεις περί ιδανικών και κανόνων,συνεπώς λίγο πριν τη διασταύρωση μαζί τους σκέψου καλά τι πρεσβεύεις εσύ γιατί εκείνοι έχουν σαφές κίνητρο μία ανεπάρκεια αθάνατη,εσύ χωρίς διευκρινίσεις δεν έχεις να καταλήξεις πουθενά.Ένα μπλογκ με λίγη τύχη και θέληση γνωρίζει ανάσταση,ένας άνθρωπος δυνατός με καθαρά μάτια απονέμει δικαιοσύνη έστω και με μόρια σκότους,κάποια άλλα πράγματα όμως θα φύγουν και θα λες απλώς ιστορίες για την τελευταία σας βόλτα σαν μία ανάγκη για κατάψυξη όλων εκείνων που δεν αξίζεις να συναντήσεις ξανά.


Στο όνομα εκείνων που σου επιτέθηκαν με δόλο έχεις να θυμάσαι πόσο διαφορετικά πραγματικά όντα υπάρχουν και ότι το βίωσες με τρόπο χείριστο.


Στον δρόμο των Mentalo & The Fixer και X-Marks The Pedwalk άλλοι μίσησαν και άλλοι όχι τους Yelworc.Πολύ γοτθικοί για κάποιους με σκοτεινά ελέκτρο μπιτς αλλά και ποίηση αφοσιωμένη πιο πολύ στις παράδοξες και κτηνώδεις γωνίες που παρουσιάζει το άτομο,από το 1987 οι Peter Devin & Dominik Van Reich κινήθηκαν πολύ μακριά από το πρώιμο πολιτικά-κυρίως φυσικά σοσιαλιστικά-ειρωνικό ebm.


Soulhunter εκείνος που βρίσκει παράταση ζωής στην λιποψυχία ρουφώντας στοιχεία από άλλους,σφετερίζοντας το ρόλο τους και κάνοντας κάθε προσπάθεια για να γίνει ενοχλητικός και να νιώσει σπουδαίος,όντας ανήμπορος να κάνει κάτι θεωρητικά τόσο απλό,να σκοτώσει εκείνες τις εμμονές που ο νους γεννάει με εξαιρετικά απρόσμενο πάντοτε τρόπο.Στην αντιπαράθεση με όλη αυτή την...περιορισμένης ευθύνης παράνοια το πιο επίπονο κομμάτι είναι εκείνο ακριβώς όπου θα πρέπει να τον αφήσει κανείς να πλησιάσει σε απόσταση βολής και ίσως πιο κοντά προκειμένου να μην μείνουν περιθώρια συγκάλυψης της διαταραχής και του μαλθακού του χαρακτήρά του,αφού όπως του αποσπάσεις έστω και λίγο από την μεγαλομανή και δήθεν ελιτιστική παρακμή του,είναι πλέον ξεκλειδωμένος και αποδιωργανωμένος.

Υπεκφυγές και δικαιολογίες υπάρχουν πολλές και ιδιαίτερα επικύνδυνες αν τύχουν λανθασμένης σημασίας και χειρσμού.Για άλλους κάτι θα είναι μία αδιαπραγμάτευτη ανωμαλία ψυχική,την ίδια ώρα που κάποιοι άλλοι θα προφασιστούν εναλλακτικό τρόπο σκέψης και κλειστό μυαλό πολλών άλλων από τους λήπτες των μυνημάτών τους για να καλύψουν το τραγικό του τρόπου έκφρασής τους και τις πότε κωμικοτραγικές σκέψεις τους και πότε απλά αρρωστημένες και ανθρώπων οι οποίοι πρακτικά δεν έχουν σε καμία περίπτωση κάτι δικό τους να ασχοληθούν.Από επαγγελματίες κομπάρσοι λοιπόν αναζητώντας προαγωγή,μετατρέπουν τη στέγή τους σε ένα τσίρκο φθηνού τρόμου.


Τρελός στο αλφαβητάρι του διαβόλου καλείται ο προσβεβλημένος από υπερβολική πνευματική ανεξαρτησία.Τρελός λένε είναι εκείνος που δεν θα γυρίσει ποτέ να δηλώσει τρελός.Εμείς με όλο το θάρρος ένα πράγμα μόνο δεν δεχόμαστε ως φυσιολογικό.Όσους ηδονίζονται να σκοτώνουν άλλους.


Οι Schwarzes Fragment είναι ακόμη ένα πολύ νέο project με μέλη μεταξύ άλλων των πάλαι ποτέ Soul In Sadness.Από τη μία η αίσθηση που έχουν προκαλέσει τόσο γρήγορα είναι αξιοσημείωτη.Η ανάγκη επίσης για ηλεκτρονικά ντυμένο darkwave με ποίηση ενσαρκωμένη σε βαθιά καθαρά φωνητικά επίσης.Η σκιά όμως του γεγονότος ότι ο τρόπος δουλειάς και έκφρασης παραπέμπει τόσο ύποπτα και τόσο επαναληπτικά στον τρόπο που δούλευε πριν από δεκαπέντε χρόνια ο Chris Pohl με τους Terminal Choice είναι πάντοτε παρούσα και χρεώνει όπως και την περίπτωση του δεύτερου τότε,έτσι και του πρώτου καθαρά στην τύχη.Ο φονιάς όμως δεν παύει να είναι εκεί και μαζί όσα προαναφέρθηκαν. 

Σε όλες τις κοινωνικές καταγραφές μία από τις πιο δύσκολες παράμετρους αποτελεί πάντα η περίπτωση κατά την οποία υπάρχει ένα λήμμα όμοιο στο εκατό τοις εκατό για έννοιες διφορούμενες και αντιθετικές.Οι ατασθαλίες και οι ασάφειες μπορούν να αποτελέσουν πολύ βαρύ όπλο στα χέρια εκείνων που δεν θα διστάσουν να αποδώσουν στους απέναντι τους τα χειρότερα χαρακτηριστικά και πόσο μάλλον εκείνα που πρεσβεύουν ιδιότητες οι οποίες αρμόζουν σε εκείνους.Εμμονές,ο κατακόκκινος συναγερμός που χτυπάει όταν διακρίνουν σε εσένα όσα με θράσος κουβάλησες στους ώμούς σου και όσα δεν θα κάνουν ποτέ και δεν θα ντυθούν καν στο χρώμά τους ακόμα και αν ανοίξουν τα πιο καταραμένα βιβλία που τυπώθηκαν ποτέ.Στην πρώτη φορά θα μας κοστίσει πολλά,όμως ισχύς υπάρχει και στην αντίπερα όχθη και αυτές οι ιστορίες πλαισιώνονται πάντοτε  
από μια ρεβάνς καταιγιστική,όπου οι γελασμένοι και όσοι νιώσανε την αδικία έχοντας διατηρήσει όλα όσα τους είχαν φέρει έως εκεί δανείζονται το διαολεμένο χαμόγελο των προσωρινών νικητών και την ευχαρίστηση που εκείνοι έιχαν για προσόν τους στην συνάντηση με την απορία και την έκπληξη στα πρόσωπα τους όταν ξεκινώντας από πίσω το μαχαίρι βρήκε πλευρά άμεσα.Η κορδέλα της μάσκας των γελασμένων και μέχρι πρόσφατα άπειρων δεν είναι πια παρασκευασμένη από αλαζονεία και αυτό τρομάζει τους εχθρούς πιο πολύ.Πόσο μάλλον αν η μάσκα που έσπασε στην προηγούμενη συνάντηση τώρα έχει κομμάτια από το δικό τους τσίρκο.

Το 2001 οι Nyx οι οποίοι είχαν ξεκινήσει μεμοναδικό σχέδιο στην συνύπαρξη του παλιομοδίτικου με το electro κατάλαβαν ότι έλειπε το πνεύμα το αληθινό,μέχρι που το βρήκανε στα γυναικεία φωνητικά της Claudia Rolando.2003,Αργεντινή,άλμπουμ Dark Angel,όχι ο ήρωας των VNV Nation,αλλά εκείνος έρχεται να κόψει στη μέση όλες εκείνες τις χαρές που γνωρίζουμε και αποκαλούμε καθημερινότητα.

Σε έχω αντιληφθεί πολύ νωρίτερα από όσο νόμισες,παρά το γεγονός αυτό όμως δεν ήξερα όταν κατάφερες να με δεις λυγισμένο αν ήμουν εγώ πολύ αφελής ή αν ο δικός σου εξευτελισμός είναι κάτι πολύ πρωτόγνωρο ακόμα και για εκείνον που λέγεται πως κρίνει και βλέπει τα πάντα.Δεν θα με νικήσεις ξανά,έχασες το παιχνίδι όταν κατάλαβα τι είσαι.Όπως και η κατάρα όμως μέχρι να πεθάνει δημιουργεί έναν διαρκή πόλεμο,έτσι και η νίκή απέναντι σου θα είναι μία σκοτεινή νίκη.Δεν ήταν ψέμα,σου είπα ότι εισήλθα στο τσίρκό σου και έκλεψα τις μάσκες σου,με έγδαρες όταν ρούφηξα λίγο από εσένα για να σε αποκρούσω αλλά και μόνο ότι είναι κάτι που εσύ δεν θα τολμούσες στα επόμενα χίλια χρόνια μου έδωσε το ροζ φύλλο ενός αγώνα.Εμένα ίσως κατηγορήσουν και αύριο,όμως ξέρω πια από που να ζητήσω πληροφορίες και εσύ ότι βγήκα από κάτι μεγαλύτερο από εμένα.Γλυκέ μου εχθρέ,εγώ θέλω πιο πολύ από όλους να ζήσεις.Το αντέχεις...; τα λέμε.....