Την τετάρτη 13/4/11 κεντρικό θέμα του Azrael είναι όλα εκείνα που λαμβάνουν χώρα έχοντας ήδη διαβεί το κατώφλι της τελικής ευθείας είτε αυτό συμβαίνει με τους καλύτερους των οιωνών είτε ακόμα και αν μακάβριες καταλήξεις μαρτυρούν μια φοβιστική,μη ανατρέψιμη άφιξη.Κατά πολλούς τίποτα δεν τελειώνει πραγματικά,ενώ,άλλοι λένε ότι το τέλος ακόμα και αίσιο αφήνει μια πικρία πάντα καθώς συνοδεύεται από την συνειδητοποίηση ότι το ταξίδι τελείωσε.Εκεί ακριβώς με στίγματα,λάφυρα και μέσα από απολογισμούς έρχεται η αναθεώρηση να σφραγίσει το ότι τίποτα πλέον δεν θα είναι το ίδιο.
Η αρχή του τέλους είναι μία εξομολόγηση,τα τύμπανα του πολέμου σε μία σαφώς πιο δυσσοίωνη υπόθεση,η διάρκεια η οποία ξεθώριασε,το τελευταίο ξεκαθάρισμα όλων με τους προσωπικούς τους δαίμονες,το σφύριγμα της λήξης και το συγκινησιακό σοκ της χαράς,το βιολογικό τέλος.
Εκ φύσεως όλες αυτές οι ιστορίες περιβάλλονται από μία έντονα αυξημένη αίσθηση των πραγμάτων και μία διαρκή εκγρήγορση των αισθήσεων η οποία παίρνει τη μορφή τεντωμένου σχοινιού.Εκεί εμφανίζονται κριτές.Κριτές αλλόκοτοι,κριτές διεφθαρμένοι,κριτές δίκαιοι και κριτές που όλοι ανεξαιρέτως θα διασταυρωθούν μαζί τους αν όχι σήμερα,τότε αύριο.
Αυτή λοιπόν η κρίση ή άλλες φορές περισσότερο αναθεώρηση και διαφορετική ριζικά επεξεργασία όλων όσων ερχόμαστε σε επαφή μαζί τους έχει δύο όψεις.Για άλλους θα είναι το φάρμακο που έδειχνε να μην ερχότανε ποτέ και μία αίσθηση μίας ''λάμπας'' διαρκώς αναμμένης πλέον στη συνέχεια θα τους κάνει μονίμως αλεξίσφαιρους.Όμως το σκληρό κομμάτι της ιστορίας είναι για όσους αλλάξανε απότομα,χωρίς να καταλάβουν πως και θα τους θερίσει η απορία,''άραγε γιατί δεν με ρώτησε κανένας;''.Το μάθημα γίνεται πολλαπλά πιο δύσκολο στην περίπτωση που είχες καταλάβει πριν τα πράγματα κριθούν οριστικά ότι πρέπει να αλλάξεις πριν στο ζητήσουν,πόσο μάλλον πριν να είσαι αναγκασμένος να το κάνεις από ανώτερους παράγοντες.Εάν βασίστηκες στην λανθασμένη σκέψη ότι υπάρχει χρόνος για όλα γίνεσαι δύο κομμάτια που αντιμάχονται μεταξύ τους δίχως το ένα να δυνατεί να συγχωρέσει το άλλο σε μία ατμόσφαιρα πιο βαριά από ποτέ.
Αυτά λοιπόν αύριο 12:00-14:00,ντύνουμε μουσικά και αφηγηματικά,13/4/11@ http://indiegroundradio.com/
στο καθιερωμένο κράμα του τότε με του τώρα και του...σκοτεινού με το προφανές,από τις darkpsy & martial industrial εισαγωγές μεχρί κλασσικές electrogoth στιγμές και από τα πρώτα βήματα των θρυλικών Project Pitchfork μέχρι ένα νέο σχήμα που μας άφησε άφωνους από τον ''στρατό'' της 'echozone.
και σκληρός κριτής των ψυχών
No comments:
Post a Comment