Σήμερα,Τετάρτη 8 Ιουνίου 2011 μέσα από τον Indieground Radio και τον Azrael φορτίζουμε τις μπαταρίες της ενόρασης και εστιάζουμε εκεί όπου ο γυμνός οφθαλμός φθάνει πιο γρήγορα από την πιο βιαστική κίνηση,καθώς και το πιο γρήγορο όχημα.
Παράθυρα διαφυγής,κάψιμο στο στήθος στην διαπίστωση του μέσα ότι θα πάρει χρόνο να καταφέρει να κάνει τα μάτια να νιώσουν καυτή την ανάσα του στο σβέρκο σε έναν μαραθώνιο που πάντα ξεκινάει από μία απλή εικόνα και καταλήγει άλλωτε σε μαύρη σημαία-μνήμα για τα όνειρα και όσα μας έφεραν μέχρι εκεί και άλλωτε σε λίτρα ενδορφίνης να εκκρίνονται ακατάπαυστα παντού.
Οι ελπίδες που τελικά σαν τον αντάρτη των πόλεων κρύφτηκαν στα κονάκια του χειμώνα τρομαγμένες,η γενναιόδωρη προσφορά του αλλόκοτου μέσα από το οποίο καταλαβαίνοντας όμως ότι δραπετεύσαμε με τρόπο σχεδόν παροιμιώδη δεκάδες φορές κάνει το στόμα να ανοίγει διάπλατα και να ζητάει κάτι περισσότερο με δέος,μέσα σε μία αβεβαιότητα τόσο αναπάντεχα ευχάριστη.Ο ουρανός.Όπου βρισκόμαστε είναι από τα λίγα ολοκληρωτικά κομμάτια της σταδιοδρομίας κάθε ύπαρξης.Για αυτό -ίσως- κάποιος είπε κάποτε ότι σε όλους εμάς,τις μικρογραφίες του ''όλου'',το δέρμα που και εκείνο καλύπτει τα πάντα συμβολίζει ουρανό.
Το άγχος και το πάθος για το μόνιμο,δίδυμα αδέρφια στην υπέρτατη εξάρτηση με ιδανική οπτική γωνία στο θόλο του χρόνου να σβήσουν ταυτόχρονα σε μία ιστορία νίκης.Η πλαστή πραγματικότητα και ο ολέθριος θρίαμβος εκείνης να βάζει την ανθρώπινη ύπαρξη ξεγυμνωμένη πάνω στον τροχό της φρίκης.Τα μεσσιανικά χαστούκια όσων βρήκαν το σθένος να ξυπνήσουν από το λίθαργο τους γύρω τους πριν από την καταλυτική στροφή.
Γιατί ναι,δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά.Ο πρώτος και ο τελευταίος λόγος πέρασε και εδώ στο άτομο.Ονειροπόλοι με αληθινές αφορμές,εγκληματικός εγωισμός που θέτει σαν τρόπο ζωής σε βαθμό αηδίας τη μάχη με το εγώ και φυσικά....σου είχαν πει ότι πέρα από τον καθρέφτη τίποτα δεν θα πρέπει να έχει ισχύ,όμως χρωστάς πολλά και εσύ σε εκείνον που σου έδωσε αφορμή να φανταστείς,να σκεφτείς και να απαιτήσεις ξανά χωρίς να μπαίνει το βάρος της ενοχής σαν σιχαμένο χαλινάρι.
Σήμερα λοιπόν 8/6/11 , 12:00-14:00 @ http://indiegroundradio.com/
στο καθιερωμένο κράμα του τότε με το τώρα και του...σκοτεινού με το προφανές,
από την μαύρη σημαία της ψυχρολουσίας μέχρι την στιγμή της ολικής επαναφοράς με την απαίτηση να ξεστομίζεται χωρίς ντροπή με electrogoth,dark electro,industrial,darkwave από τα ατομιστικά των Das Ich μέχρι τις επιθυμίες των Snakeskin.
art by Danijel Zezelj
No comments:
Post a Comment