Πρώτη σκέψη ήταν να χωρέσει σε αυτό το πλαίσιο όλη ιστορία απο το 2006 και κάποιο νησί όπου και ξεκίνησαν μέχρι και τον indieground και τη σημερινή μέρα,όμως ίσως είναι καλύτερα να τονιστούν τα βασικά και η συνέχεια να προκύψει σαν ένα μεγάλο παζλ με σκόρπια κομμάτια που θα βρείτε εδώ μέσα και τα οποία προσπαθούν να μάθουν πότε πρέπει να ενωθούν περισσότερο ακόμα και από το πως επιτυγχάνεται αυτή η ένωση.'Ετσι είναι και οι διαφορετικοί,αμφιλεγόμενοι και ευεργετικά σκοτεινιασμένοι ήχοι,όταν τους επιτραπεί να συγκλίνουν εκεί φαίνεται τελικά ότι όπως και στη μουσική έτσι και στο ''όλο'',ότ,ι και να σου είχανε πει εκείνοι,τελικά υπάρχει ένα σημείο στο οποίο όλα τέμνονται και το μέσα σου εκρίνει ουσίες πρωτόγνωρες.Η αίσθηση του χρόνου θα χαθεί και εκείνη για λίγο κάποια στιγμή αλλά θα το ζητήσει ενδόμυχα στα αλήθεια πρώτα προκειμένου να τα καταφέρει.Άλλωτε θα γίνεται με κέντρο τους ήχους και άλλωτε οι ήχοι δεν θα είναι πάρα μόνον η αφορμή.Για να φτάσουμε σε όλα αυτά,είτε αυτό έγινε το 2006 είτε το 2008 είτε το 2010 είτε ακόμα προσμονούμε δικαίωση,προυποτίθεται όπως η αίσθση του χρόνου θα ζητήσει η ίδια εξάλειψη και θα το κάνει με ειλικρίνεια,έτσι και εμείς να διαπιστώσουμε πρώτα ότι οι λογικές αισθήσεις και αντιστάσεις κάποια στιγμή πρέπει να υποχωρήσουν και να δεχτούν ότι τελικά όντως είναι ιδανικό ενίοτε να παίξεις ξεχνώντας για λίγο ποιό είναι το αντικειμενικά σωστό και ποιό όχι.Ελεύθεροι και από τα παραπάνω να κρατήσετε όσα θέλετε,εμείς το μόνο που μπορούμε να αποκωδικοποιήσουμε για την ώρα είναι ότι κάθε Πέμπτη στο Death Disco στις 20:00 αγγίζουμε το κράμα του τότε με του τώρα και του...σκοτεινού με το προφανές.Εκεί τα σκοτεινά,κάτα πολλούς γοτθικά υβρίδια ξετυλίγουν πτυχές από οντότητες,ιστορίες ξεχασμένες,ιστορίες για τη δύναμη και την περηφάνεια έως τις ώρες που η εμπιστοσύνη είναι μόνο στο νοητό πρόσωπο του τοίχου το δωματίου σου και από τους καυτούς ψιθύρους του είναι για κάτι παραπάνω μέχρι και το...τέλος...ΣΤΕΛΘΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΡΤΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΡΤΑ...καλως ήλθατε

Wednesday, 24 August 2011

As Line Becomes A Circle Pt.4:Encore



Γη.Στοιχείο σεβασμιότατο και πολλές φορές αφορμή για ισχυρό δέσιμο.Μνήμη.Παράγοντας δύναμης και υπέρτατης καταστροφής.Ησυχία.Τόπος αληθινών φυσιογνωμιών.Μουσικές.Η αφορμή.


...και όσο και να δήλωσα λήθη,άλλο τόσο έμεινα να ψελλίζω ξόρκια στις κατάρες όταν κανείς δεν έβλεπε....και όσο έλεγαν να φύγω για να μην μαρτυρήσω τα ίδια,τόσο δοκίμαζα μάτια και αυτιά να δω αν είμαι έτοιμος για λίγο ακόμη....και όσο τους έβλεπα όλους να ξεχνάνε 
ετοιμάζοντας βαλίτσες για αλλού και να φεύγουν ευτυχισμένοι και να κοιμίζουν εαυτούς,τόσο πραγματοποιούσα επισκέψεις εκεί που το έδαφος όσο μαραίνεται και γδύνεται από το χορτάρί του,τόσο η μυρωδιά του γίνεται πιο καθαρή και ειλικρινής,γεμάτη από τις πολυπόθητες ρεβάνς,όπως οι κίτρινες σελίδες των βιβλίων...

όσο ανύποπτα είχα φύγει πρώτα,
έτσι εμφανίζεσαι μετά από χρόνια,

ξέρω ούτε τα μισά θα πεις θυμάσαι,
τόσο απλά σε πείσαν να φοβάσαι...

όσο το λίγό σου όλα τα είχε κρίνει,
το ρολόί σου νεκρό είχε μείνει,

πότε κοίταγες στα μάτια ό,τι σε είχε θάψει;
δεν μ'ακούς,η μηχανή σου ποτέ δεν θα ανάψει...

ΚΑΙ ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ ΠΑΛΙ,
ΤΙ ΝΑ ΕΙΧΑ ΚΑΝΕΙ ΛΑΘΟΣ
 ΚΑΙ Η ΜΟΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΙΝΑΙ
ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΘΡΑΣΟΣ
ΕΣΚΥΨΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ
ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΒΡΩ ΜΟΝΑΧΟΣ
ΞΕΘΑΨΑ ΤΗ ΣΚΑΝΔΑΛΗ 
ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΚΛΕΨΕΣ ΜΕ ΠΑΘΟΣ 

ΟΡΘΙΟΣ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΜΕ ΕΙΧΑΝΕ ΣΠΡΩΞΕΙ
ΑΡΑΓΕ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΔΩΣΕΙ
ΧΩΡΟΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΕΚΤΟΣ ΑΠ'ΤΟΝ ΕΝΑΝ 
ΠΟΥ ΤΟΛΜΗΣΕ ΝΑ ΜΗΝ ΠΙΣΤΕΨΕΙ ΚΑΝΕΝΑΝ......








            encore 2:οι παραπάνω στίχοι από το κείμενο
                            είναι του Γιώργου Σαφελά





3 comments: