Πρώτη σκέψη ήταν να χωρέσει σε αυτό το πλαίσιο όλη ιστορία απο το 2006 και κάποιο νησί όπου και ξεκίνησαν μέχρι και τον indieground και τη σημερινή μέρα,όμως ίσως είναι καλύτερα να τονιστούν τα βασικά και η συνέχεια να προκύψει σαν ένα μεγάλο παζλ με σκόρπια κομμάτια που θα βρείτε εδώ μέσα και τα οποία προσπαθούν να μάθουν πότε πρέπει να ενωθούν περισσότερο ακόμα και από το πως επιτυγχάνεται αυτή η ένωση.'Ετσι είναι και οι διαφορετικοί,αμφιλεγόμενοι και ευεργετικά σκοτεινιασμένοι ήχοι,όταν τους επιτραπεί να συγκλίνουν εκεί φαίνεται τελικά ότι όπως και στη μουσική έτσι και στο ''όλο'',ότ,ι και να σου είχανε πει εκείνοι,τελικά υπάρχει ένα σημείο στο οποίο όλα τέμνονται και το μέσα σου εκρίνει ουσίες πρωτόγνωρες.Η αίσθηση του χρόνου θα χαθεί και εκείνη για λίγο κάποια στιγμή αλλά θα το ζητήσει ενδόμυχα στα αλήθεια πρώτα προκειμένου να τα καταφέρει.Άλλωτε θα γίνεται με κέντρο τους ήχους και άλλωτε οι ήχοι δεν θα είναι πάρα μόνον η αφορμή.Για να φτάσουμε σε όλα αυτά,είτε αυτό έγινε το 2006 είτε το 2008 είτε το 2010 είτε ακόμα προσμονούμε δικαίωση,προυποτίθεται όπως η αίσθση του χρόνου θα ζητήσει η ίδια εξάλειψη και θα το κάνει με ειλικρίνεια,έτσι και εμείς να διαπιστώσουμε πρώτα ότι οι λογικές αισθήσεις και αντιστάσεις κάποια στιγμή πρέπει να υποχωρήσουν και να δεχτούν ότι τελικά όντως είναι ιδανικό ενίοτε να παίξεις ξεχνώντας για λίγο ποιό είναι το αντικειμενικά σωστό και ποιό όχι.Ελεύθεροι και από τα παραπάνω να κρατήσετε όσα θέλετε,εμείς το μόνο που μπορούμε να αποκωδικοποιήσουμε για την ώρα είναι ότι κάθε Πέμπτη στο Death Disco στις 20:00 αγγίζουμε το κράμα του τότε με του τώρα και του...σκοτεινού με το προφανές.Εκεί τα σκοτεινά,κάτα πολλούς γοτθικά υβρίδια ξετυλίγουν πτυχές από οντότητες,ιστορίες ξεχασμένες,ιστορίες για τη δύναμη και την περηφάνεια έως τις ώρες που η εμπιστοσύνη είναι μόνο στο νοητό πρόσωπο του τοίχου το δωματίου σου και από τους καυτούς ψιθύρους του είναι για κάτι παραπάνω μέχρι και το...τέλος...ΣΤΕΛΘΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΡΤΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΡΤΑ...καλως ήλθατε

Thursday, 29 December 2011

Μια Χρονιά,Πολλά -Σε Άσπρο & Μαύρο-Πρόσωπα



Απόψε Πέμπτη 29/12/11,20:00-22:00 μέσα από τον Azrael και τον Indieground Radio κοιτάζουμε πίσω λέγοντας καληνύχτα με έναν διαφορετικό τρόπο μία χρονιά που δικαίωσε-όσο εγωκεντρικό και να ακούγεται αυτό-όλα εκείνα στα οποία έχει στηριχθεί το κράμα του τότε και του σκοτεινού με το προφανές.Οι καλύτερες σκοτεινές κυκλοφορίες του 2011 θα είναι μόνο ένας από τους σπόνδυλους της ράχης.


Ιστορίες και μετεμψυχώσεις στιγμών που χρήστηκαν ασημένιες γιατί τις βιώσαμε με μοναδικό τρόπο,τα μεσημέρια της Τετάρτης που έγιναν βράδια Πέμπτης,τα τραγούδια που ταξίδεψαν από τις υπόγειες διαβάσεις της πιο μακρινής ηπείρου μέχρι και ένα διαδικτυακό ραδιόφωνο κάπου στο κέντρο της Αθήνας,τα άγνωστα παιδιά που χαιρετήσαμε για πρώτη φορά πίσω από την κονσόλα και έμελλε να γίνουν τα πιο δικά μας άτομα γράφοντας την λέξη ''είμαστε και πάλι άνθρωποι'' παντού,έπειτα ειδικά από τον χωρό των τσαρλατάνων και τις χαρβαλομαριονέτες που ευτυχώς κόπηκαν τα σκοινιά τους,αφού πιο μέσα πρώτα είχαν νεκρώσει οι αρτηρίες της καρδιάς τους και αυτό που λέγανε...ελίτ,έγινε μια κακόγουστη κωμωδία,η πίστη και η δύναμη να στέκονται απέναντι σε παράνοια και απάθεια,τον κόσμο να είναι απλός,άσπρος και μαύρος και εμείς να φτιάχνουμε το γκρι,όλα τα γοτθικά βαγόνια να ενώνονται μέσα στη νύχτα για μία άλλη διαδρομή,τη σπηλία της νυχτερίδας,την 'ένωση',το αλλόκοτο(από τη φύσή του πάντα) τέλος μίας περιόδου,τους Ordo Rosarius Equilibrio και φυσικά,οι στάχτες και τα στίγματα του πλέον παρεξηγημένου και αμφιλεγόμενου....


...όταν χτύπησε η απώλεια την πόρτα και ο μήνας ήταν ο τελευταίος του χρόνου,τα χέρια σφίξανε τους δείκτες ενός ρολογιού με αιχμηρές καταλήξεις.όταν το αίμα ζεσταθεί όσο δεν ζεστάθηκε για πολύ καιρό κανείς δεν θα συνεχίσει χωρίς συνέπειες.Όταν όμως εκείνο το βράδυ η ζωή κρατήθηκε στα μάτια τεσσάρων-πέντε ανθρώπων που πριν μπει αυτός ο χρόνος ήταν ξένοι,τότε η γροθιά έσπασε το δείκτη και τον κάρφωσε στο έδαφος...


...από τη μία του πλευρά έχει να χαράξει ημερομηνίες και ονόματα και από την άλλη με ένα χαμόγελο από την εφηβεία βγαλμένο γράφει:


''αυτό θα πει Κράμα-Στέλθη είναι η πόρτα...πίσω από τη μεγάλη πόρτα''




απόψε,20:00-22:00 http://indiegroundradio.com/
Deine Lakaien,Aeon Sable,Ikon,Christine Plays Viola,Mani Deum και όλα όσα αγκαλιάσαμε μαζί,παλαιά και νέα αυτούς τους δώδεκα απίστευτους μήνες....






encore:
Tuesday 3/1/12,Ashes from Azrael II @ Dada Bar,
Friday 27/1/12,Grey Gathering II @ White Noise.

2 comments:

  1. ♥. Άπειρη όμως. ξέρεις εσύ :)

    ReplyDelete
  2. είδες αν ο άνθρωπος έχει ένστικτο...?
    :)

    ReplyDelete