Πρώτη σκέψη ήταν να χωρέσει σε αυτό το πλαίσιο όλη ιστορία απο το 2006 και κάποιο νησί όπου και ξεκίνησαν μέχρι και τον indieground και τη σημερινή μέρα,όμως ίσως είναι καλύτερα να τονιστούν τα βασικά και η συνέχεια να προκύψει σαν ένα μεγάλο παζλ με σκόρπια κομμάτια που θα βρείτε εδώ μέσα και τα οποία προσπαθούν να μάθουν πότε πρέπει να ενωθούν περισσότερο ακόμα και από το πως επιτυγχάνεται αυτή η ένωση.'Ετσι είναι και οι διαφορετικοί,αμφιλεγόμενοι και ευεργετικά σκοτεινιασμένοι ήχοι,όταν τους επιτραπεί να συγκλίνουν εκεί φαίνεται τελικά ότι όπως και στη μουσική έτσι και στο ''όλο'',ότ,ι και να σου είχανε πει εκείνοι,τελικά υπάρχει ένα σημείο στο οποίο όλα τέμνονται και το μέσα σου εκρίνει ουσίες πρωτόγνωρες.Η αίσθηση του χρόνου θα χαθεί και εκείνη για λίγο κάποια στιγμή αλλά θα το ζητήσει ενδόμυχα στα αλήθεια πρώτα προκειμένου να τα καταφέρει.Άλλωτε θα γίνεται με κέντρο τους ήχους και άλλωτε οι ήχοι δεν θα είναι πάρα μόνον η αφορμή.Για να φτάσουμε σε όλα αυτά,είτε αυτό έγινε το 2006 είτε το 2008 είτε το 2010 είτε ακόμα προσμονούμε δικαίωση,προυποτίθεται όπως η αίσθση του χρόνου θα ζητήσει η ίδια εξάλειψη και θα το κάνει με ειλικρίνεια,έτσι και εμείς να διαπιστώσουμε πρώτα ότι οι λογικές αισθήσεις και αντιστάσεις κάποια στιγμή πρέπει να υποχωρήσουν και να δεχτούν ότι τελικά όντως είναι ιδανικό ενίοτε να παίξεις ξεχνώντας για λίγο ποιό είναι το αντικειμενικά σωστό και ποιό όχι.Ελεύθεροι και από τα παραπάνω να κρατήσετε όσα θέλετε,εμείς το μόνο που μπορούμε να αποκωδικοποιήσουμε για την ώρα είναι ότι κάθε Πέμπτη στο Death Disco στις 20:00 αγγίζουμε το κράμα του τότε με του τώρα και του...σκοτεινού με το προφανές.Εκεί τα σκοτεινά,κάτα πολλούς γοτθικά υβρίδια ξετυλίγουν πτυχές από οντότητες,ιστορίες ξεχασμένες,ιστορίες για τη δύναμη και την περηφάνεια έως τις ώρες που η εμπιστοσύνη είναι μόνο στο νοητό πρόσωπο του τοίχου το δωματίου σου και από τους καυτούς ψιθύρους του είναι για κάτι παραπάνω μέχρι και το...τέλος...ΣΤΕΛΘΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΡΤΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΡΤΑ...καλως ήλθατε

Tuesday, 10 July 2012

InterZONE II @ Dada Bar,Friday 13/7/12

 

Ποιά πρόσωπα θολώσανε στα μάτιά σου;Πόσος καιρός πάει από όταν άρχισες να νιώθεις μπάρες στρογγυλές γύρω από το κρανίό σου;Ποιοί σε έμαθαν να χάνεις....καταστάσεις,φώτα,ανθρώπους...;
Ποιά ξεγνιασιά αποζητούν να αναστήσουν οι κύκλοι των βημάτών σου..εκεί που όλα είναι ίδια ακόμη,μαζί και η χαμένη σου εφηβεία σαν το μπλε μεταλλικό πριν γίνει κόκκινο...θυμάσαι;Η φωνή σου είναι χαμηλή μα όλα τα ταίριαξε...έλα ΕΚΕΙ και ΟΛΑ θα τα βρούμε πάλι...


Αυτή τη φορά σε καλούμε να ασπαστείς την αλλόκοτη ομορφιά της βόλτας μας  στη νυχτα μιας Παρασκευής που έχει έναν παρονομαστή κοινό με όλα εκείνα τα σημεία που εν ηρεμία θέλεις και πρέπει να ξανασυναντήσεις κατά πρόσωπο.Ένα Δεκατρία να πρόδίδει ότι ορισμένα πράγματα είναι να γεννηθούν στιγματισμένα...

Unhuman & Azrael στον τελετουργικό περίπατο.Σημείο που όλα είναι να συμβούν είναι το σπίτι μας(Dada),το οπτικό πεδίο είναι εκείνο που θα επαληθεύσει όσα υποθέσαμε για εκείνα τα τυφλά σημεία.Θα είναι πέρα,μακριά....το μάτι σου με σβήστη τη μηχανή του νου δεν φθάνει εκεί,βοηθά τον να τρέξει οπως άλλωτε.

Παρασκευή 13 Ιουλίου 
έναρξη:Μετά τα μεσάνυχτα 
είσοδος:ελεύθερη  




για υπενθύμηση μέσω facebook μπορείτε να πατήσετε εδώ:
  http://www.facebook.com/events/471278649550827/?ref=ts




 In a group all forgotten youth,
Had to think, collect my senses now,
Are turned on to a knife edged view.
Find some places where my friends don't know,
And I was looking for a friend of mine.
And I had no time to waste.
Yeah, looking for some friends of mine......


No comments:

Post a Comment