Πρώτη σκέψη ήταν να χωρέσει σε αυτό το πλαίσιο όλη ιστορία απο το 2006 και κάποιο νησί όπου και ξεκίνησαν μέχρι και τον indieground και τη σημερινή μέρα,όμως ίσως είναι καλύτερα να τονιστούν τα βασικά και η συνέχεια να προκύψει σαν ένα μεγάλο παζλ με σκόρπια κομμάτια που θα βρείτε εδώ μέσα και τα οποία προσπαθούν να μάθουν πότε πρέπει να ενωθούν περισσότερο ακόμα και από το πως επιτυγχάνεται αυτή η ένωση.'Ετσι είναι και οι διαφορετικοί,αμφιλεγόμενοι και ευεργετικά σκοτεινιασμένοι ήχοι,όταν τους επιτραπεί να συγκλίνουν εκεί φαίνεται τελικά ότι όπως και στη μουσική έτσι και στο ''όλο'',ότ,ι και να σου είχανε πει εκείνοι,τελικά υπάρχει ένα σημείο στο οποίο όλα τέμνονται και το μέσα σου εκρίνει ουσίες πρωτόγνωρες.Η αίσθηση του χρόνου θα χαθεί και εκείνη για λίγο κάποια στιγμή αλλά θα το ζητήσει ενδόμυχα στα αλήθεια πρώτα προκειμένου να τα καταφέρει.Άλλωτε θα γίνεται με κέντρο τους ήχους και άλλωτε οι ήχοι δεν θα είναι πάρα μόνον η αφορμή.Για να φτάσουμε σε όλα αυτά,είτε αυτό έγινε το 2006 είτε το 2008 είτε το 2010 είτε ακόμα προσμονούμε δικαίωση,προυποτίθεται όπως η αίσθση του χρόνου θα ζητήσει η ίδια εξάλειψη και θα το κάνει με ειλικρίνεια,έτσι και εμείς να διαπιστώσουμε πρώτα ότι οι λογικές αισθήσεις και αντιστάσεις κάποια στιγμή πρέπει να υποχωρήσουν και να δεχτούν ότι τελικά όντως είναι ιδανικό ενίοτε να παίξεις ξεχνώντας για λίγο ποιό είναι το αντικειμενικά σωστό και ποιό όχι.Ελεύθεροι και από τα παραπάνω να κρατήσετε όσα θέλετε,εμείς το μόνο που μπορούμε να αποκωδικοποιήσουμε για την ώρα είναι ότι κάθε Πέμπτη στο Death Disco στις 20:00 αγγίζουμε το κράμα του τότε με του τώρα και του...σκοτεινού με το προφανές.Εκεί τα σκοτεινά,κάτα πολλούς γοτθικά υβρίδια ξετυλίγουν πτυχές από οντότητες,ιστορίες ξεχασμένες,ιστορίες για τη δύναμη και την περηφάνεια έως τις ώρες που η εμπιστοσύνη είναι μόνο στο νοητό πρόσωπο του τοίχου το δωματίου σου και από τους καυτούς ψιθύρους του είναι για κάτι παραπάνω μέχρι και το...τέλος...ΣΤΕΛΘΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΡΤΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΡΤΑ...καλως ήλθατε

Friday, 15 March 2013

Road To The Green Pt.2






Οσμίστηκες ποτέ εκείνο το γκρι άρωμα με τον δροσερό αέρα που έφερνε μαζί του εικόνες από δόξες του παρελθόντος;Εάν κατάφερες να συνεχίσεις απλώς να βαδίζεις ατάραχος, τότε κάτι είχες χάσει από μέσά σου,κάτι στο δρόμο είχε πέσει από τα χέριά σου.

Εάν πάλι ένιωσες στη ραχοκοκκαλιά σου ένα χάδι σχεδόν χυδαίο στην αίσθηση του ότι κάποια πράγματα όχι μόνο δεν έβγαλαν ποτέ ρυτίδες,αλλά αντιθέτως βρήκαν δίοδο στο αβέβαιο παρόν,ντυμένα με το παλτό του αθάνατου(ή αν θέλεις κλασσικού) και όχι του ρετρό,τότε ο προσεχής Σεπτέμβριος είναι αφιερωμένος σε εσένα.

Στις 28 Σεπτεμβρίου οι Grooving In Green ξεδιπλώνουν για -ίσως- τελευταία φορά τα πρωταρχικά σημεία του dna τους.Με άλλα λόγια το υλικό των δυο έως τώρα δίσκων του συγκροτήματος από το Hastings δίνει χώρο προσγείωσης στη μηχανή του χρόνου....

...εκεί έρχονται στιγμές ασπρόμαυρες όπως θα λέγαμε στον κινηματογράφο, Sidelined    , Cats Or Devils Eyes και άλλα.Η Ashes From Azrael και η Αθήνα θα έχει την ευκαιρία να γίνει μάρτυρας ενός θρύλου ενώ εκείνος ζωντανεύει ξανά για λίγο στη σκηνή της Death Disco. O δρόμος των επιστροφών όσων ίσως ποτέ δεν έπρεπε να φύγουν θα έχει ήδη στρωθεί με μαβιά ροδοπέταλα από νωρίς με τους Opened Paradise να σπάνε τη δική τους συναυλιακή σιωπή.

Στο δρόμο για το πράσινο είναι ήδη μαζί μας ο Indieground Radio , η Ars Nocturna   και η Dark Side Records.







''feels like there's a lie that is never told.......'' 











εικόνα κειμένου:Spectre by Ryan Sook(Originally published by DC Comics)  

No comments:

Post a Comment