Πρώτη σκέψη ήταν να χωρέσει σε αυτό το πλαίσιο όλη ιστορία απο το 2006 και κάποιο νησί όπου και ξεκίνησαν μέχρι και τον indieground και τη σημερινή μέρα,όμως ίσως είναι καλύτερα να τονιστούν τα βασικά και η συνέχεια να προκύψει σαν ένα μεγάλο παζλ με σκόρπια κομμάτια που θα βρείτε εδώ μέσα και τα οποία προσπαθούν να μάθουν πότε πρέπει να ενωθούν περισσότερο ακόμα και από το πως επιτυγχάνεται αυτή η ένωση.'Ετσι είναι και οι διαφορετικοί,αμφιλεγόμενοι και ευεργετικά σκοτεινιασμένοι ήχοι,όταν τους επιτραπεί να συγκλίνουν εκεί φαίνεται τελικά ότι όπως και στη μουσική έτσι και στο ''όλο'',ότ,ι και να σου είχανε πει εκείνοι,τελικά υπάρχει ένα σημείο στο οποίο όλα τέμνονται και το μέσα σου εκρίνει ουσίες πρωτόγνωρες.Η αίσθηση του χρόνου θα χαθεί και εκείνη για λίγο κάποια στιγμή αλλά θα το ζητήσει ενδόμυχα στα αλήθεια πρώτα προκειμένου να τα καταφέρει.Άλλωτε θα γίνεται με κέντρο τους ήχους και άλλωτε οι ήχοι δεν θα είναι πάρα μόνον η αφορμή.Για να φτάσουμε σε όλα αυτά,είτε αυτό έγινε το 2006 είτε το 2008 είτε το 2010 είτε ακόμα προσμονούμε δικαίωση,προυποτίθεται όπως η αίσθση του χρόνου θα ζητήσει η ίδια εξάλειψη και θα το κάνει με ειλικρίνεια,έτσι και εμείς να διαπιστώσουμε πρώτα ότι οι λογικές αισθήσεις και αντιστάσεις κάποια στιγμή πρέπει να υποχωρήσουν και να δεχτούν ότι τελικά όντως είναι ιδανικό ενίοτε να παίξεις ξεχνώντας για λίγο ποιό είναι το αντικειμενικά σωστό και ποιό όχι.Ελεύθεροι και από τα παραπάνω να κρατήσετε όσα θέλετε,εμείς το μόνο που μπορούμε να αποκωδικοποιήσουμε για την ώρα είναι ότι κάθε Πέμπτη στο Death Disco στις 20:00 αγγίζουμε το κράμα του τότε με του τώρα και του...σκοτεινού με το προφανές.Εκεί τα σκοτεινά,κάτα πολλούς γοτθικά υβρίδια ξετυλίγουν πτυχές από οντότητες,ιστορίες ξεχασμένες,ιστορίες για τη δύναμη και την περηφάνεια έως τις ώρες που η εμπιστοσύνη είναι μόνο στο νοητό πρόσωπο του τοίχου το δωματίου σου και από τους καυτούς ψιθύρους του είναι για κάτι παραπάνω μέχρι και το...τέλος...ΣΤΕΛΘΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΡΤΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΡΤΑ...καλως ήλθατε

Tuesday, 12 July 2011

Οδηγητών & Θεατρίνων


Σήμερα,Τετάρτη 13/7/11,12:00-14:00 μέσα από τον Azrael και τον Indieground Radio γινόμαστε οι ίδιοι μικροί αφηγητές και ραψωδοί και επικαλούμαστε στη μνήμη και στο νου όλους εκείνους που μας έφεραν σε επαφή με μία άλλες φορές ευεργετική ρήγη και άλλωτε καταστροφική.Οι προθέσεις τους διαφορετικές καθώς αλλάζουν τα πρόσωπα και τα μέρη.


Τον κλόουν τον κάψαμε πριν αρκετό καιρό.Εδώ έχουμε να κάνουμε με κάτι πιο οξύ από αυτόν.Οι κινήσεις βέβαια θυμίζουν μπαλαντέρ,το σκοινί είναι τεντωμένο και πότε μας κοιτάζει και απολαμβάνει τη θρεπτική αξία του τρόμού μας καθώς από τις ταλαντώσεις δεν ξεχωρίζουμε ποιά η αληθινή φύση και πλευρά του και πότε θα είμαστε εμείς από κάτω συγκεντρωμένοι να χαμογελάμε σαρκαστικά με την αισχρότητα των όχι πια σίγουρων αλλά τρεμάμενων κινήσεών του,σκηνή βγαλμένη μέσα από τον ορισμό της σουρεαλιστικής ειρωνείας.


Ζούνε ανάμεσα μας,έρχονται σαν μεταμορφωμένοι καλικάντζαροι που ξεμύτησαν από το μελάνι του χαρτιού,σαν φάσματα μέσα από τηλεοράσεις και οθόνες.Φανταστικό το εύρος των.Από φιγούρες βγαλμένες μέσα από απαγορευμένες γειτονιές και ξεχασμένες από το θεό τον ίδιο μέχρι τις παγίδες του νέου και του άγνωστου.''Καθημερινοί'' διάβολοι,νύχτες δακρυσμένες από σκύλους,σοφία μετενσαρκωμένη σε πλάσματα με χαρακτήρα χωρίς δόλο,τραγικοί υποκριτές και τελετές βγαλμένες από άρρωστες κακόγουστες φάρσες.Πανούκλα να τσουρουφλίζει το σβέρκό μας όταν οι ταράτσες είναι πολλές συγκεντρωμένες στο ίδιο σοκάκι και σε έκαστη από αυτές υπάρχει και ένα παράσιτο να εμποδίζει την εξ ολοκλήρου ευθεία πορείά μας.


Ρωτήστε μας...Που είναι οι ήρωες αυτή τη φορά;Όχι,οι ήρωες θα είναι διακριτικοί εδώ,το μάθημά τους το έκαναν.Επίσης,είναι πολλοί οι θεατρίνοι και λιώνουν σαν τα φαντάσματα στα στενά,οι φέροντες το φως θα μιλήσουν και θα υποδείξουν με το βλέμμά τους,σε ένα ορόσημο διαφοροποίησής τους από τους ανήθικους.Χθες είχαν περπατήσει πάλι εδώ.Το κλειδί της νέας εποχής και δική τους επιτυχία θα είναι στο τέλος να γίνουμε οι ίδιοι εμείς οι ήρωές μας.


Είδαμε πολλά;Χάσαμε το στοιχειώδες που είχε απομείνει από την αθωότητά μας;Σκορπίσαμε σε διαφορετικά μήκη και πλάτη ο καθένάς μας;Μάλιστα,κόστισε,όμως το γαιτανάκι στο πανηγύρι τους πάψαμε νωρίς να είμαστε.Η σιγουριά του ότι θα μας ξεγελάσουν μας εξόργισε και νιώσαμε την νοημοσύνή μας να προσβάλλεται.Ας μην παραφερθεί κανείς μας όμως.Εκδίκηση;Ίσως δεν χρειαστεί.Θανάσιμη ευχή;Στον καθρέφτη θα χτυπήσει.Ζούμε και ζουν και σε έναν αγώνα αν είσαι εκείνος που έχει ισοφαρίσει,το 1-1 ντοπάρει εσένα και είναι καλύτερο από το 0-0,εκείνος που προηγήθηκε είναι τώρα μουδιασμένοςνίκη θα παιχτεί στην πρώτη και περισσότερο στην δεύτερη επιστροφή μας στον τόπο του εγκλήματος.Εκεί με λίγη τύχη θα φανεί αν είχαμε δίκαιο όταν ελέω οργής δείξαμε ιδιοσυγκρασία και αναθέσαμε στο χρόνο να κάνει εκείνος το καθήκον του.


Σήμερα λοιπόν 13/7/11,12:00-14:00 http://indiegroundradio.com/

στο καθιερωμένο κράμα του τότε με του τώρα και του..σκοτεινού με το προφανές με rythmic noise,electrogoth,dark electro,industrial από τις ιστορίες του αλλόκοτου Art Abscons μέχρι την οπτική γωνία των Imatem.






encore:Η εκπομπή αφιερώνεται στον Ζακ Κοσινί οπουδήποτε στον κόσμο και αν βρίσκεται,στον Ντένις Χ. και σε όσους αγαπάνε την πολυλογία των φίλών τους περισσότερο από τα...dvd τους.







No comments:

Post a Comment